9 Dingen die ik wou weten voor ik in een bestelwagen ging wonen

Kathryn van Zwervende vogel heeft haar baan opgezegd om met haar (verbouwereerde) echtgenoot in een camper Europa te verkennen. Lees hier wat ze wenste te weten voor ze in een Van ging wonen.

Heb je ooit alles aan je leven willen veranderen? Je weet wel, zoals je spullen verkopen, het huis wegdoen, je baan opzeggen, een tas inpakken en over de horizon vertrekken?

Wat hield je tegen?

Gezond verstand, nietwaar? Kom op; het is niet alsof normale mensen dat ook echt doen.

Hoi. Ik ben Kat. Drie jaar geleden gaf ik mijn (goedbetaalde en stabiele) baan als Londense luchtverkeersleider op, zodat mijn man en ik in een camper door Europa konden toeren. Voorgoed.

Dit was geen tussenjaar. Er was geen ‘laten we een paar maanden kijken hoe het gaat’. We sprongen er met beide voeten in, kochten een busje, spaarden bijna een jaar lang als gekken, verkochten de meeste van onze spullen, en gingen op weg.

Lees ook:

• Vanlife: De verborgen kosten
• Tips voor het leven in een busje in Australië
• Vanlife – Mijn droom – of misschien toch niet!

Dat was in 2018, en het leven is sindsdien zeker een avontuur geweest. Er zijn ongelooflijke hoogtepunten geweest en ook veel moeilijkere tijden (je weet wel, zoals een wereldwijde pandemie en een totale lockdown!) Maar ik zou er niets aan veranderen (behalve misschien die keer dat onze remmen het begaven toen we van een berg afkwamen…)!

Ik weet dat alternatief leven niet voor iedereen is weggelegd. Maar als diep van binnen het wonen in een busje klinkt als iets dat je dolgraag zou willen proberen, dan zijn hier 9 dingen waarvan ik wilde dat ik ze had geweten – om je te helpen beter voorbereid te zijn dan ik was!

1- Hoe je in een huis woont is NIET hoe je in een bestelwagen woont

In een huis waren we gewend om tijd apart door te brengen. En aparte kamers hebben voor verschillende activiteiten. Mijn man had zijn kantoor, en zijn garage en zijn ‘mannenhok’. En ik had een keuken, eetkamer/knutselkamer, plus een logeerkamer/ kantoor/ gymzaal/ dumpplaats (o, de luxe.)

Maar in de bestelwagen heb je natuurlijk niet al die ruimte. Afhankelijk van de indeling van de bestelwagen die je koopt, zal één ruimte ALLES moeten doen. Voor jullie allemaal. Tegelijkertijd.

We leerden al snel dat wanneer mijn man werkte (gelukkig kan hij 90% van zijn werk op afstand doen), hij me NUTS maakte als ik naast hem moest zitten en urenlang naar hem aan de telefoon moest luisteren terwijl hij luidkeels computers en software besprak en andere dingen die ik niet echt begrijp.

Zo leerden we ons aan te passen. Ik zou met de hond een lange (lange!) wandeling maken terwijl hij wat werk deed, en hij beloofde de bestelwagen niet te herbedraden of helemaal aan het internet te gaan rommelen terwijl ik de F1 probeerde te kijken.

Het gaat erom compromissen te sluiten. We waren zo gewend om dingen zelfstandig te doen, in aparte kamers, zonder er echt over na te denken, dat toen we maar één ruimte hadden, vooral op een regenachtige dag, het tijd kostte om een ritme te vinden dat voor ons werkte.

2- Je zult te veel inpakken. Massaal

Ik zeg het niet graag, maar je hebt NIET zoveel spullen nodig als je denkt. Dat beloof ik.

Een voorbeeld: toen we voor het eerst in een busje gingen wonen, hadden we vier warme, knusse dekens bij ons. VIER. We waren maar met z’n tweeën aan boord!!!

We hebben ook een sapcentrifuge, staafmixer, handklopper, en cakeblikken meegenomen – geen van alle hebben we gebruikt.

Ik zeg niet dat JIJ al deze dingen niet moet dragen. Als je elke dag sap drinkt of regelmatig taarten bakt, dan geweldig (en kun je met me mee op reis?!), maar wij doen die dingen niet. Dus moeten we dat spul niet bij ons hebben. Downsizen is moeilijk, maar leven met rommel is nog moeilijker. Wees meedogenloos!

3- Vanlife wordt je niet gezonder

Bekentenistijd. Ik dacht dat wonen in een busje me… beter zou maken. Ik zou vroeger opstaan, minstens een uur mediteren, 75 mijl hardlopen voor het ontbijt (dat zou bestaan uit worteltjes en vers fruit), en binnen een week zou ik een mager model zijn met blond haar. O, en ik zou kunnen surfen.

SPOILER- het is niet gebeurd. Ik sta eigenlijk vroeg op omdat ik een hond heb, en wandelen bij zonsopgang is een van mijn favoriete dingen. Maar we reizen in Europa. En heb veel tijd doorgebracht met motorhoming in Spanje en Frankrijk, waar ook croissants zijn. En versgebakken pijn. En gebak. Dus nee tegen het stokdunne model (of het blonde haar!)

En ik heb geprobeerd te surfen – meerdere keren. Ik heb ook geprobeerd te rennen. Ik ben in geen van beide een natuurtalent, hoewel het ene beslist leuker is dan het andere.

Leven in een busje verandert JOU niet op magische wijze (of de mensen met wie je reist!) Je zult nog steeds dezelfde persoon zijn, met dezelfde voorkeuren of antipathieën. Zoals met alles moet je werken aan verandering.

4- Je zult proberen te veel te doen

We hebben geleerd dat we de neiging hebben te veel rijden te plannen – en dat we niet genoeg sightseeing tijd hebben. Binnen een paar weken waren we uitgeput van het bijna non-stop reizen. We proberen nu dus één rijdag te doen en dan één of twee verkenningsdagen waarbij we ter plaatse blijven of tenminste in de omgeving blijven.

We hebben ook geleerd dat dingen soepeler gaan als we specifieke dagen plannen voor werk en plezier. Dit is geweldig tot je ontdekt dat de enige zonnige dagen die week de dagen zijn die je als ‘werktijd’ hebt aangewezen, dus probeer flexibel te zijn als je kunt.

En plan beslist wat downtime, waarin je gewoon een boek kunt lezen of klussen aan de bus of zonnebaden op een strand.

5- Klusjes moeten nog steeds gedaan worden (en ze nemen zoveel tijd in beslag!)

Helaas ontkracht het wonen in een busje niet de noodzaak om klusjes te doen zoals schoonmaken of de was doen. En ze duren VEEL langer als je op zoek moet naar een wasserette of als je geen krachtige stofzuiger bij je hebt.

Aan de positieve kant is het een veel kleinere ruimte, dus de dingen worden schoon in een derde van de tijd die ze in een huis zouden kosten, dus dat is een enorm voordeel!

De bestelwagen heeft ook regelmatig onderhoud nodig om hem in goede staat te houden. Negeer dit niet – het is belangrijk om storingen te voorkomen.

6- Familie en vrienden zullen je keuzes NIET begrijpen.

Er zijn twee soorten mensen in de wereld. Zij die het idee niet kunnen bevatten in een kleine ruimte te wonen, zoals een bestelwagen of een boot… en zij die plannen, dromen, sparen en hopen op een dag precies dat te doen!

Mijn ouders zijn vast en zeker Type Eén. In hun ogen moet je hard werken, goede cijfers halen gevolgd door een goede baan, een groot huis kopen dat je je nauwelijks kunt veroorloven, 40+ jaar doorbrengen met het afbetalen van de hypotheek en alle andere schulden; dan mag je uiteindelijk met pensioen en genieten.

Zeggen dat mijn familie en de meeste van mijn vrienden geschokt waren door mijn keuze om mijn carrière op te geven en te downsizen naar een bestelwagen is een understatement. In hun wereld was ik veel te jong om me te bevrijden van de ketenen van verantwoordelijkheid.

Ik probeerde eeuwenlang mijn gevoelens uit te leggen – hoe ik de wereld wilde verkennen terwijl ik jong genoeg was om ervan te genieten, hoe het hebben van een groot huis niet het belangrijkste voor me was en hoe gevangen ik me voelde door de 9-5.

Uiteindelijk besefte ik dat dit MIJN leven was, en dat het ok was dat ik andere meningen en dromen had dan zij. Voor hen had het geen zin om een zekere baan te verlaten op zoek naar vrijheid en avontuur.

Voor mij had het geen zin om te blijven. Als je zulke familieleden hebt, verwacht dan een tijdje stormachtige wateren.

7- Mensen worden vreemd nieuwsgierig naar je financiën

In het ‘gewone leven’ is het onwaarschijnlijk dat je vreemden vraagt naar hun pensioenplan. Of hoe ze genoeg geld gaan verdienen. Of wat er gebeurt als ze ziek worden.

Maar om de een of andere reden maakt alternatief leven, vooral als je op reis bent en geen ‘echte baan’ hebt, mensen nieuwsgierig. ZEER nieuwsgierig. En dan bedoel ik niet de mensen die je onderweg ontmoet (die snappen het wel), maar andere mensen die je zou kunnen ontmoeten, zoals vrienden van je ouders.

Als Brits meisje dat opgevoed werd om niet over geld te praten, kan het vreemd opdringerig aanvoelen dat vreemden naar je financiële situatie vragen. Ik zal eerlijk zijn; soms praat ik openlijk, andere keren sluit ik het af.

Ik probeer veel opener te zijn tegenover iedereen die overweegt zijn eigen leven te veranderen – ik herinner me hoe ontmoedigend het geldaspect van het verlaten van mijn baan voelde en hoe bezorgd ik was om de dingen te laten werken.

Ook had ik me, voor ik mijn werk verliet, nooit gerealiseerd hoeveel van onze sociale identiteit gebaseerd is op ons werk – of hoe vaak we die vraag stellen als ijsbreker als we iemand voor het eerst ontmoeten. Dat verliezen was vreemd, en het duurde even voor ik een antwoord vond dat voor mij werkte.

Het was ook boeiend om te zien hoe mensen in verschillende sociale groepen met elkaar omgaan. Ontmoet iemand terwijl je onderweg bent, en hij zal eerder vragen naar waar je geweest bent en welke aanpassingen je aan je voertuig gedaan hebt, dan naar wat je voor werk doet.

8- Te veel vrijheid kan overweldigend aanvoelen

Dat gezegd hebbende is een van de grootste lessen die ik geleerd heb dat te veel vrijheid ontmoedigend kan aanvoelen. Overal heen kunnen gaan en zo’n beetje alles doen, wanneer je maar wilt, kan overweldigend zijn.

Sinds we begonnen zijn, heb ik ontdekt dat ‘dwalen waar de wind me brengt’ voor mij niet werkt. Als ex-militair heb ik stevige doelen nodig. Dingen om van een lijstje af te vinken. Plaatsen om te bezoeken en dingen om te doen.

Toch is de vrijheid om ergens te kunnen blijven waar we langer willen dan we dachten, of om te kunnen rijden als we horen dat er een evenement of festival plaatsvindt, een van de beste dingen van het niet aan tijd gebonden zijn (of op maandagmorgen weer op het werk moeten zijn).

Het is zeker een evenwicht dat we proberen te vinden – tussen te veel plannen en tijd vrijmaken om te genieten van wat het leven ons brengt.

9- De mensen die je onderweg ontmoet zullen je leven veranderen

Over andere vanlifers gesproken, je bevindt je meteen in een ongelooflijke gemeenschap van gelijkgestemde avonturiers. Wie in een busje woont, of dat nu voor korte tijd of voltijds is, heeft een bepaalde manier om naar de wereld te kijken.

Ze krijgen je besluit om je leven te veranderen, of je baan op te zeggen, of het leven bij beide handen aan te pakken en het te LEVEN.

We hebben heerlijke nachten gehad rond kampvuren, biertjes delend en verhalen uitwisselend met volslagen vreemden. We hebben gekletst met mensen uit de hele wereld, ook al spreken ze niet dezelfde taal.

Dit zijn de mensen die ons inspireren om plaatsen te bezoeken waar we nog nooit van gehoord hebben, en de mensen met wie we graag in contact blijven en hun avonturen volgen.

Laatste gedachten

Ik weet dat je leven veranderen moeilijk is. Er zijn een miljoen redenen om het NIET te doen – de meeste daarvan draaien om het feit dat het bekende minder eng is dan het onbekende en de ‘wat als’s’.

We deden veel onderzoek voor we eindelijk de sprong waagden. We wisten hoe we moesten budgetteren, leerden van één loon te leven, en we hadden al 15 jaar op een boot gewoond, dus we waren eraan gewend samen in een kleine ruimte te wonen. We dachten dat we op alles voorbereid waren.

De punten hierboven zijn de dingen die me het meest verrasten of dingen die we sindsdien geleerd hebben. Sommige zijn goed, andere minder, maar allemaal hebben ze bijgedragen tot dit ongelooflijke avontuur waar we mee bezig zijn. Ik zou onze beslissing voor geen goud willen veranderen, zelfs niet met de problemen waarmee we in 2020 te maken kregen.

Ik moedig iedereen die erover denkt zijn leven te veranderen aan er voor te gaan – er echt voor te gaan. Je krijgt maar één leven, en het kan de beste beslissing zijn die je ooit neemt.

Voel je vrij om me op sociale media(Youtube of Instagram) te vinden als je wat aanmoediging of advies wilt – ik hoor graag van mensen die dapper genoeg zijn om buiten de norm te leven.